به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  طبق گزارش ارائه شده به وسیلهWHO(World Health Organization) بین سال های 2000 تا 2050 جمعیت جهانی افراد بالای 60 سال از 605 میلیون نفر به دو میلیارد خواهد رسید. این یکی از دلایلی است که در سال های اخیر طب ترمیمی یکی از زمینه های تحقیقاتی مهم و تامین اعتبار شونده در بسیاری از نقاط دنیا بوده است.

به عنوان بخشی از این تلاش جهانی برای ایجاد درمان های بهتر برای بیماری های وابسته به سن، گروهی از محققین گزارشی از موفقیتی بزرگ در تکوین ایمپلنت های زیست پزشکی جدید با توانایی سرعت بخشیدن در ترمیم استخوان داشته اند. در بخش اول این مطالعه محققین نشان داده اند که پوشش زیست فعالی از سیلیکات منیزیوم در مقایسه با کلسیم فسفات های تجاری دارای ارجحیت مکانیکی است و طی آماده سازی و لایه بندی شدن تحت فشار ایجاد میکرورک ها یا ریز ردیف هایی می کند.  مواد جدید به دلیل عدم تطابق حرارتی کمتر با تیتانیوم می تواند دوام ایمپلنت های ارتوپدی در برابر تحمل بار را افزایش داده و عوارض جانبی بعد از جراحی را کاهش دهد. در بخش دیگری از مطالعه روشی دیگر ا ز ساخت ایمپلنت های تیتانیومی با توپوگرافی های سطحی خاص گزارش شده است که شانس بقای سلولی را در مراحل اولیه دو برابر می کند. تکنیک جدید ساده تر از تکنیک های رایج در این زمینه است و ایجاد ایمپلنت های اختصاصی در کسری از زمان و هزینه را مقدور می سازد و از نظر مکانیکی نیز معقول تر است.

پایان مطلب/